"                    عمر حسن احمد البشیر ، رییس جمهور مخلوع و دستگیر شده سودان ، فرزند خانواده پرنفوذی از شمال سودان است که در سال 1944 به دنیا آمد. زندگی عمرالبشیر ، با آمیزه ای از نفوذ یک خانواده اسلامی و وابستگی عربی شکل گرفت. وی در سال 1960 وارد خدمت در ارتش شد و در مصر ، مالزی و پاکستان فنون نظامی را آموخت و در سال 1988 برای ادامه آموزش خود به آمریکا رفت. او که بشدت تحت نفوذ افکار پان عربیسم قرار داشت، به زودی همه مدارج ترقی در ارتش را پیمود و به خدمت ارتش مصر در آمد و آموخته های خود را در جنگ رمضان در سال 1973 در کنار ارتش مصر نیز به نمایش گذاشت. پس از بازگشت به سودان ، او به ارتش آزادی بخش سودان پیوست و در جنوب کشور با استقلال طلبان درگیر شد.او که مظهر قدرت شمال مسلمان در برابر جنوب استقلال طلب را به نمایش می گذاشت، طالب آن بود که شریعت جایگزین قانون های حاکم بر سودان شود و در همین مسیر به همه نیروهای اسلامی - عربی در سودان با نگاه مثبتی می نگریست. جنگ با استقلال طلبان جنوب، برای عمرالبشیر انگیزه دیگری شد تا قدرت حکومت مرکزی را با بدست گیری قدرت افزایش دهد.                                                    عمر البشیر، در ژانویه سال 1989 با گروهی از نظامیان دست به کودتای نظامی زد و از این طریق بر اریکه قدرت تکیه داد و پست ریاست کل ارتش و ریاست جمهوری را از آن خود کرد. عمرالبشیر با رسیدن به قدرت با نیروهای تحت امرش حکومت را در مسیر اسلامی - عربی که همواره در ذهن پرورده بود، هدایت کرد.و در همین راستا جنگ بین شمال و جنوب که از سال 1956در جریان بود با اعمال فشار بیشتر دولت مرکزی نظامی بر استقلال طلبان جنوب ، شدت بیشتری یافت. در سال 1993 عمرالبشیر به طور رسمی عنوان رییس جمهور سودان را عهده دار شد و در دو انتخاب در سال های 1996 و 2000 بار دیگر تایید شد.البته وی برای ماندن در مسند قدرت، در سال 1999 جلوی طرحی برای محدود کردن قدرت خود را گرفت و پارلمان سودان که می توانست قدرت او را محدود کند را منحل کرد. گفته می شد که نزدیکی او با گروه های اسلامی باعث شد تا او حتی به " اسامه بن لادن " هم اجازه دهد در سودان آزادانه رفت و آمد کند، موضوعی که هنوز در پرده ای از ابهام است. پس از حمله به سفارت خانه های آمریکا در کنیا و تانزانیا، دولت ایالات متحده آمریکا که گمان می برد این حمله با طراحی اسامه بن لادن در سودان طرح ریزی شده است، دست به عملیات نظامی علیه سودان زد و دو کارخانه داروسازی را که منابع اطلاعاتی آمریکا به عنوان محلی برای تولید بمب های بکار رفته در حمله به دو سفارت خانه آمریکا می پنداشتند، بمباران کرد. پس از پیش آمدهای یازدهم سپتامبر و انهدام برج های دو قلو در آمریکا، عمر البشیر ولی از بن لادن فاصله گرفت و حتی اندیشه مبارزه با تروریسم را پذیرفت و با آمریکا برای مبارزه با آن ، همگام شد. در سال 2004 عمرالبشیر متوجه درگیری های دارفو شد که از سوی دولت های غربی به عنوان جنایت علیه بشریت، همواره بر آن تاکید می شد. همه آموزه های او از جنگ با جنوب این بار نیز به کار گرفته شد که تشدید فشار نظامی نیز گوشه ای از آن بود. عمرالبشیر که از سوی دولت های غربی هرگز به عنوان رییس جمهوری که در انتخابات آزاد به حکومت رسیده باشد شناخته نشده بود؛ با تشدید کشتارها در دارفو ، بار دیگر جهان را متوجه سودان کرد و در عین حال، نزدیکی او با حکومت های ضد غربی نیز به انگیزه غرب برای تحت فشار قرار دادن وی افزود. موضوعی که در درخواست صدور حکم جلب او از سوی دادگاه بین المللی رسیدگی به جنایت علیه بشریت در  لاهه، تبلور یافت.                               " سیاوش رضازاده ( کارشناس علوم سیاسی ) دوشنبه اول اردیبهشت ماه سال 1399رشت ".